Pasiqë të bën Xhelsetul-Istiraha (uljën e të pushuarit), ngritet në rekatin e dytë i mbështetur me duar në tokë. “Muhammedi saws ngritej për në rekatin e dytë duke u mbështetur ne tokë” (Buhariu dhe Shafiu). ''Muhammedi saws gjate ngritjes i bënte duart grushta dhe mbeshtetej në to” (fig 11) Në këtë rekat vepron sikur veproi në rekatin e parë, pervec se e bente më të shkurtë se rekatin e parë.
Teshehudi i parë
Pasiqë vepronte në rekatin e dytë ashtu siq ka vepruar në rekatin e parë, ulet në mënyrën e përshkruar pak më parë dhe në këtë ulje lexon Tehijatin dhe dërgon salavate mbi Muhammedin saws. “Muhammedi saws në çdo dy rekate lexonte Tehijatin! (Muslimi dhe Ebu Awwane) dhe kur e harronte në dy rekatet e para, bënte exudes-sehv”. (Buhariu dhe Muslimi) Urdhëronte duke thënë: “ Kur të uleni në çdo dy rekate thoni: “Et-Tehijatu… deri në fund, pastaj çdokush prej jush le të zgjedh duate qe i pelqejne më tepër dhe le t’i lutet All-llahut xh.sh me të” (Nesaiu, Ahmedi dhe Taberaniu ne “Kebir” me sened sahih.)
Abdull-llah ibn Mes’udi ra thotë: “ Muhammedi saws ma mësoi teshehudin, duke qenë shputat e duarve të mia në shputat e duarve të tij, ashtu sikur më mësonte ndonjë sure prej Kur’anit: “Et-tehijjatu, lil-lahi wes-salawatu wet-tajjibatu,es-selamu alejke ej-juhen-nebijju we rahmetull-llahi we berek’atuhu es-selamu alejna we ala ibadil -lahis-salihin ( kjo që thotë kaplon çdo rob të mirë në qiell dhe tokë) esh’hedu en la ilahe il-lall-llah we eshhedu enne Muhammeden abduhu we reluluh” (Këtë e thonim kur Muhammedi saws ishte në perzencën tonë, pasi që ndërroi jetë thonim : “ Es-selamu alen-nebijj…” (Buhariu dhe Muslimi Ibn Ebi Shejbe, Siraxhi dhe Ebu Ja’la ne Musnedin e tij)
Dmth kanë thënë: “Et-tehijjatu, lil-lahi wes-slawatu wet-tajjibatu, es-selamu alen-nebijji we rahmetull-llahi we berekatuhu, es-selamu alejna we ala ibadil-lahis-salihin, eshhedu en la ilahe il-lall-llah we eshhedu enne Muhammeden abduhu we resuluhu.” (Përshëndetjet, duatë madhëruese dhe fjalët e mira qofshin për All-llahun. All-llahu të ruajt dhe mëshira e bekimi (i pafund) i All-llahut qofshin për ty. Na ruajt All-llahu ne dhe të gjithë robët e mirë dhe të gjithë robët e mirë te All-llahut. Dëshmoj se s’ka te adhuruar përveq All-llahut dhe dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij.)
Pastaj dërgon salavate mbi Muhammedin saws “ngase Pejgamberi saws dërgonte salavate mbi vet-vetën në teshehudin e parë dhe të dytë” (Ebu Awwane ne “Sahihun” e tij dhe Nesaiu.) Ka disa lloje të salawateve, mirëpo ne po zgjedhim për ju një prej tyre, që njëkohësishtë është edhe e njohur ndër ne.
"All-llahumme sal-li ala Muhammedin, we ala ali Muhammed, Kema sal-lejte ala Ibrahime we ala ali Ibrahime inneke hamidun mexhid. All-llahumme barik ala Muhammedin we ala ali Muhammed Kema barekte ala Ibrahime we ala ali Ibrahime inneke hamidun mexhid."
(O Zot! Lavdëroje dhe madhëroje Muhammedin dhe Familjën e Muhammedit, ashtu sic ke lavdëruar dhe madhëruar Ibrahimin dhe familjen e Ibrahimit. Ti je i Falënderuar dhe i Lartesuar. O Zot! Bekoje Muhammedin dhe familjen e Muhammedit, ashtu sic ke bekuar Ibrahimin dhe familjen e Ibrahimit. Ti je i Falendëruar dhe i Lartësuar”
Gjatë gjithë kësaj uljeje “Muhammedi saws vëndonte dorën e majtë mbi gjunjin e majtë, kurse gishtat e dorës së djathtë i mblidhte dhe me gishtin tregues tregonte drejtë Kibles duke hedhur shikim drejt tij (gishtit tregues)" (fig 12). “Ne rastin e tregimit me gishtin tregues drejt Kibles, gishtin e madh e vëndonte mbi gishtin e mesëm” (Muslim dhe Ebu Awwane). Dhe “ngritte gishtin duke e lëvizur dhe duke bërë dua më të (dmth bënte dua gjatë lëvizjes se gishtit)” ( Ebu Dawudi, Nesaiu, Inbu Xharudi, Ibnu Huzejmeja dhe Inbu Hibbani me sened të vertetë.) dhe thoshte : “Kjo është më e rëndë për shejtanin se hekuri, dmth, gishti tregues” (Ahmedi, Bezzari, Ebu Xhaferi, Behteriu, Taberaniu, Abdulgani El -Makdisi në “sunenin” e tij me sened të mirë, Rewejani në “ Musnedin”e tij dhe Bejhakiu).
Ngritja për në rekatin e tretë dhe të katërt
Pas uljës së teshehudit ngritet për në rekatin e tretë, nëse namazi përbëhet prej tre ose katër rekateve, përndryshe mbaron namazi me këtë teshehud. “Muhammedi saws ngritej në rekatin e tretë, duke marrë tekbir” (Buhariu dhe Muslimi). Dhe “kur ngritej i bënte duart grusht e mbështetej në to” (Ebu Is’hak Harbiu me sened të shendoshë, kurse kuptimi i këtij hadithi gjendet në Bejhekiu me sened sahih.) Kur ngritej prej teshehudit të parë ngritte duart deri në supe ose deri në veshë siq permendëm pak më parë. (Buahriu , Ebu Dawudi dhe Nesaiu). Pastaj vepron në rekatin e tretë sic vepron në rekatin e parë dhe të dytë. Gjithashtu vepron në rekatin e katërt ashtu sic veproi në rekatin e parë, të dytë dhe të tretë.
Teshehudi i parë
Pasiqë vepronte në rekatin e dytë ashtu siq ka vepruar në rekatin e parë, ulet në mënyrën e përshkruar pak më parë dhe në këtë ulje lexon Tehijatin dhe dërgon salavate mbi Muhammedin saws. “Muhammedi saws në çdo dy rekate lexonte Tehijatin! (Muslimi dhe Ebu Awwane) dhe kur e harronte në dy rekatet e para, bënte exudes-sehv”. (Buhariu dhe Muslimi) Urdhëronte duke thënë: “ Kur të uleni në çdo dy rekate thoni: “Et-Tehijatu… deri në fund, pastaj çdokush prej jush le të zgjedh duate qe i pelqejne më tepër dhe le t’i lutet All-llahut xh.sh me të” (Nesaiu, Ahmedi dhe Taberaniu ne “Kebir” me sened sahih.)
Abdull-llah ibn Mes’udi ra thotë: “ Muhammedi saws ma mësoi teshehudin, duke qenë shputat e duarve të mia në shputat e duarve të tij, ashtu sikur më mësonte ndonjë sure prej Kur’anit: “Et-tehijjatu, lil-lahi wes-salawatu wet-tajjibatu,es-selamu alejke ej-juhen-nebijju we rahmetull-llahi we berek’atuhu es-selamu alejna we ala ibadil -lahis-salihin ( kjo që thotë kaplon çdo rob të mirë në qiell dhe tokë) esh’hedu en la ilahe il-lall-llah we eshhedu enne Muhammeden abduhu we reluluh” (Këtë e thonim kur Muhammedi saws ishte në perzencën tonë, pasi që ndërroi jetë thonim : “ Es-selamu alen-nebijj…” (Buhariu dhe Muslimi Ibn Ebi Shejbe, Siraxhi dhe Ebu Ja’la ne Musnedin e tij)
Dmth kanë thënë: “Et-tehijjatu, lil-lahi wes-slawatu wet-tajjibatu, es-selamu alen-nebijji we rahmetull-llahi we berekatuhu, es-selamu alejna we ala ibadil-lahis-salihin, eshhedu en la ilahe il-lall-llah we eshhedu enne Muhammeden abduhu we resuluhu.” (Përshëndetjet, duatë madhëruese dhe fjalët e mira qofshin për All-llahun. All-llahu të ruajt dhe mëshira e bekimi (i pafund) i All-llahut qofshin për ty. Na ruajt All-llahu ne dhe të gjithë robët e mirë dhe të gjithë robët e mirë te All-llahut. Dëshmoj se s’ka te adhuruar përveq All-llahut dhe dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij.)
Pastaj dërgon salavate mbi Muhammedin saws “ngase Pejgamberi saws dërgonte salavate mbi vet-vetën në teshehudin e parë dhe të dytë” (Ebu Awwane ne “Sahihun” e tij dhe Nesaiu.) Ka disa lloje të salawateve, mirëpo ne po zgjedhim për ju një prej tyre, që njëkohësishtë është edhe e njohur ndër ne.
"All-llahumme sal-li ala Muhammedin, we ala ali Muhammed, Kema sal-lejte ala Ibrahime we ala ali Ibrahime inneke hamidun mexhid. All-llahumme barik ala Muhammedin we ala ali Muhammed Kema barekte ala Ibrahime we ala ali Ibrahime inneke hamidun mexhid."
(O Zot! Lavdëroje dhe madhëroje Muhammedin dhe Familjën e Muhammedit, ashtu sic ke lavdëruar dhe madhëruar Ibrahimin dhe familjen e Ibrahimit. Ti je i Falënderuar dhe i Lartesuar. O Zot! Bekoje Muhammedin dhe familjen e Muhammedit, ashtu sic ke bekuar Ibrahimin dhe familjen e Ibrahimit. Ti je i Falendëruar dhe i Lartësuar”
Gjatë gjithë kësaj uljeje “Muhammedi saws vëndonte dorën e majtë mbi gjunjin e majtë, kurse gishtat e dorës së djathtë i mblidhte dhe me gishtin tregues tregonte drejtë Kibles duke hedhur shikim drejt tij (gishtit tregues)" (fig 12). “Ne rastin e tregimit me gishtin tregues drejt Kibles, gishtin e madh e vëndonte mbi gishtin e mesëm” (Muslim dhe Ebu Awwane). Dhe “ngritte gishtin duke e lëvizur dhe duke bërë dua më të (dmth bënte dua gjatë lëvizjes se gishtit)” ( Ebu Dawudi, Nesaiu, Inbu Xharudi, Ibnu Huzejmeja dhe Inbu Hibbani me sened të vertetë.) dhe thoshte : “Kjo është më e rëndë për shejtanin se hekuri, dmth, gishti tregues” (Ahmedi, Bezzari, Ebu Xhaferi, Behteriu, Taberaniu, Abdulgani El -Makdisi në “sunenin” e tij me sened të mirë, Rewejani në “ Musnedin”e tij dhe Bejhakiu).
Ngritja për në rekatin e tretë dhe të katërt
Pas uljës së teshehudit ngritet për në rekatin e tretë, nëse namazi përbëhet prej tre ose katër rekateve, përndryshe mbaron namazi me këtë teshehud. “Muhammedi saws ngritej në rekatin e tretë, duke marrë tekbir” (Buhariu dhe Muslimi). Dhe “kur ngritej i bënte duart grusht e mbështetej në to” (Ebu Is’hak Harbiu me sened të shendoshë, kurse kuptimi i këtij hadithi gjendet në Bejhekiu me sened sahih.) Kur ngritej prej teshehudit të parë ngritte duart deri në supe ose deri në veshë siq permendëm pak më parë. (Buahriu , Ebu Dawudi dhe Nesaiu). Pastaj vepron në rekatin e tretë sic vepron në rekatin e parë dhe të dytë. Gjithashtu vepron në rekatin e katërt ashtu sic veproi në rekatin e parë, të dytë dhe të tretë.