Dar el-kufër & dar el-Islam dhe banorët e tyre

Ne i përmbahemi këndvështrimit të juristëve lidhur me vendbanimit (dar-it) në të cilin nëse ligjet e kufrit janë më të larta dhe dominimi i atyshëm të jetë për Kufarët dhe legjislacionin e tyre, atëherë është Dar el-Kufër, megjithatë ne besojmë se ky nocion nuk ka ngarkesë mbi banorët e këtij vendi në dritën e mungesës se shtetit Islam dhe fuqisë së tij, dhe dominimit të felëshuesve dhe kontrollit të tyre me sundimin e ligjit të tyre në tokat e Muslimanëve. Ky nocion zbatohet në vendet ku ligjet e kufrit janë më të larta, edhe nëse shumica e njerëzve janë Muslimanë – ashtu siç nocioni Dar el-Islam zbatohet në vendin në të cilin ligjet e Islamit janë më të lartat, edhe nëse shumica banorëve të atij vendi janë Kufarë, derisa ata i janë nënshtruar ligjit Islam (Dhimmij). Ne nuk ngremë parime të gabuara të ndërtuara mbi këto nocione, siç bëjnë Mukefirat ekstrem; dhe thënia e tyre: “Baza lidhur me njerëzit e sotshëm është Kufri, pa asnjë kufizim”. E as nuk ngremë parime të tjera nga kjo. Përkundrazi, ne e shqyrtojmë çdo person sipas asaj që e manifeston, ndërsa sekretet ia besojmë Allahut. Pra me atë që manifeston Islam sillemi në atë mënyrë, dhe e gjykojmë me Islam, dhe themi se baza është që kushdo që manifeston legjislacione të Islamit është në Islam (d.m.th, ata janë Muslimanë)- përderisa nuk bëjnë ndonjë nga veprat që e anulojnë ate. Ngjashëm, çdonjërin që manifeston kufër, shirk, besnikëri ndaj Mushrikëve dhe që u ndihmon atyre kundër njerëzve të Teuhidit e shqyrtojnë sipas asaj që është e dukshme derisa ata besojnë vetëm në Allahun dhe e veçojnë Atë në ibadet, të shmangin veten nga ajo që është kufër dhe të deklarojnë largimin e tyre nga ajo. Rruajtja e mjekrës, imitimi i Kufarëve dhe forma tjera të mosbindjes siç është përhapur kjo sëmundje e përgjithshme, vetvetiu nuk janë të përshtatshme si argument për Tekfir, meqë këto gjëra nuk janë shkaktues të qartë të Tekfirit. Pra, gjakun dhe pasurinë e të tillëve nuk e bëjmë të lejuar, siç bëjnë Mukerifat ekstrem. “Të shpallësh gjakun a atyre që falen – në Teuhid – si të lejuar është rrezik serioz. Të gabuarit në lëshimin e një mijë Kufarëve është më i lehtë se sa derdhja e gjakut të një Muslimani.”Shejh Ebu Muhamed el-Makdisi