“Kjo është akidja jonë”.


Nga hoxha: Shejh Ebu Muhammed el-Makdisi
Përktheu: Teuhid.NET

Secili që posedon dy sy le të lexojë, dhe secili që ka dy vesh le të dëgjojë!
Lavdërimet i takojnë Allahut, Zotit të botëve, më të Dhembshurit, më të Mëshirshmit, Sunduesit të Ditës së Gjykimit.

Selamet dhe Salavatet qofshin mbi vulën e Profetëve dhe të Dërguarve, mbi familjen dhe shokët e tij.

Kjo është një përmbledhje nga fusha më e rëndësishme e dinit, lidhur me atë se në çfarë besojmë ne dhe si e adhurojmë Allahun. E kam shkruar qelinë time të burgut pasi kisha kuptuar se disa njerëz neve na përshkruajnë gjëra dhe në gojët tona vendosin fjalë që ne kurrë nuk i kemi thënë; në veçanti për çështjen e kufrit dhe imanit. Para kësaj, asnjëherë nuk isha i interesuar të shkruaj mbi temat e llojit të këtillë. Kjo është sepse dijetarët tanë e kanë përmbyllur këtë punë.

Gjithashtu, sepse kërkuesi i së vërtetës që i është i drejtë, është edhe i aftë t’i pranojë shkrimet (mendimet) tona nga librat e detajuar. (për këtë nuk jam interesuar) derisa më porositën disa nga vëllezërit në Teuhid, të cilët na vizitonin shpesh në burg. Deri tek kjo erdhi sepse ishin takuar me njerëz të cilët nuk i kishin të qarta thëniet tona mbi disa çështje të kufrit dhe imanit. Prandaj nxitova dhe iu përgjigja këtyre vëllezërve besnikë, me qëllim që këtyre temave t’u bëhet një vijë dhe që të tjerët t’i njohin gjërat më të përgjithshme dhe më të rëndësishme në të cilat besojmë ne. Ndoshta me këtë do t’ua mbyll derën atyre që kërkojnë lojë në disa thënie gjithëpërfshirëse, që na citojnë duke thënë diç që ne nuk kemi thënë, apo që na përshkruajnë dhe ngjisin gjëra që nuk janë prej rrugës sonë; posaçërisht fakti që e di unë, se shumë studiues fillestarë të diturisë kanë qasje në librat tanë dhe disa tema mund t’i hutojnë ata, veçanërisht disa nga itlakate (deklarata jo të përkufizuara) dhe përgjithësime që ata ndoshta i lexojnë nëpër librat e Davetit, shumë nga të cilat ua kemi adresuar Tagutëve dhe të ngjashmëve me ta, ligjvënësve dhe aleatëve të tyre nga ushtria e shirkut e ortakërisë, të cilët Allahu na ka urdhëruar t’i kundërshtojmë dhe kritikojmë.

Pra, ndoshta në disa tekste të kërcënimit (tekste që kërcënojnë dënim për kryerjen e ndonjë vepre) nuk kemi bërë përkufizime, dhe mbi domethënien e tyre të dukshme nuk ka pasur interpretim. Ndoshta kemi përgjithësuar gjykimin për disa mënyra të caktuara të veprimit, e kështu studenti i dobët i diturisë nuk ka qenë i aftë të dallojë mes kësaj dhe zbatimit të gjykimit mbi individë të caktuar. Ndoshta në disa thënie gjithëpërfshirëse jemi mbajtur në domethënien e tyre të dukshme, pa ndonjë shpjegim a interpretim plotësues, në mënyrë që të jetë më efektive në zmbrapsjen e atyre që u ishin adresuar, mbështetësja e të cilëve është të kërkojnë lehtësime dhe pika të ikjes me të cilat shkaktojnë që mëkatet shkatërruese të bëhen të vogla.

Gjithë këtë e kam bërë duke pasuar shembullin e rrugës së shumë Selefëve në përgjithësimin e teksteve të kërcënimit, ashtu siç i ka përgjithësuar Allahu i Madhërishëm, dhe kalimin e tyre pa ndonjë diskutimin rreth interpretimit të tyre. Kjo është kështu, ngase është me efektive për t’i zmbrapsur ata, siç ka dashur Allahu i Madhërishëm.

Sigurisht se një vepër të mosbindjes që Allahu e ka mallkuar, nuk është si veprat tjera të mosbindjes. Njashtu, një vepër që Allahu dhe i Dërguari i Tij, ﻢﻠﺳ ﻭ ﻪﻴﻠﻋ ﷲﺍ ﻰﻠﺻ, e kanë përshkruar dhe quajtur kufër, nuk është si veprat tjera.

Ky është rregulli, përveç, nëse megjithëkëtë ata që janë adresuar nuk e kuptojnë, atëherë shkohet në sqarim të më tejshëm (tefsil), dhe kështu kemi vepruar në librat tjerë të detajuar.

Gjithashtu e di se disa Mukefira ekstrem ngjiten për disa pjesë të asaj që kemi shkruar, për të kërkuar ate që i mbështet rrugët e tyre, por jam plotësisht i bindur se po të ishin të sinqertë në kërkimin e së vërtetës, atëherë nuk do të kishte pasur mundësi të pengohen nga asgjë për të arritur ate që kërkojnë, vetëm në rast se me citojnë gabimisht.

Po ashtu, e di se shumë nga kundërshtuesit tanë nga murxhi’at e kësaj kohe dhe ata që u ngjajnë atyre, i ekzaminojnë librat tanë por nuk janë në kërkim të së vërtetës, ata janë më tepër në kërkim të thënieve të përgjithësuara dhe gjithëpërfshirëse, që ndoshta ne madje i kemi cituar prej dijetarëve, imamëve dhe thirrësve (dai’ve). Këtë e bëjnë me qëllim që këto thënie të mund t’i përdorin kundër të gjithë neve në përpjekjen e tyre për të ngatërruar thirrjen tonë, duke u dhënë fjalëve tona kuptime që nuk i përmbajnë, me qëllim që mbi ne të hedhin kuptime të cilave ne nuk u përmbahemi.
Por, të gjithë këtyre u them: Kini frikë Allahun dhe thoni fjalë të drejta, kujtojeni Hadithin e Mustafasë, ﻢﻠﺳ ﻭ ﻪﻴﻠﻋ ﷲﺍ ﻰﻠﺻ:

„Kushdo që thotë për një besimtar diç që ai nuk e posedon, Allahu do ta vendosë në qelbin e banorëve të zjarrit, derisa ta tërheqë fjalën“

Deklaroj haptazi pa ndonjë hezitim: Çdo deklaratë që kam bërë në punimet e mia të shkruara, qofshim të publikuara apo që mund të publikohen në të ardhmen, nëse në to ka diçka që është në kundërshtim me Librin (Kur’anin) dhe Sunnetin dhe është fshehur prej meje, atëherë jam unë i pari që do ta pranoj dhe do të tërhiqem, do të deklaroj se jam i lirë nga ajo dhe do të kapem për tekstin me dhëmballët e mi.

Ai që lexon këto faqe do ta sheh se shumë prej fjalëve tona janë dukshëm të ndikuara, ndoshta fjalë për fjale, nga ajo që është përsëritur në Akideh et-Tahavije apo Vasitije dhe nga libra tjerë të ngjashëm më këto. Kjo nuk është diçka e çuditshme, sepse këto libra kishin ndikim të thellë tek ne në fillim të kërkimit tonë për dituri dhe me mirësinë Allahut; i kemi mësuar dhe ua kemi përcjellë të tjerëve pareshtur.

Në këto libra, dijetarët tanë kanë zgjeruar sqarimin mbi temat e kohës së tyre që janë shtuar me vuajtjen e përhapur gjerë e gjatë dhe kishte nevojë të sqarohen, me qëllim që të hidhen poshtë partitë e sektet që kishin devijuar nga rruga e Ehlu Sunnetit dhe Xhematit, apo për shkak të ndonjë risie që është përhapur në atë kohë. Në këtë drejtim, do t’i shihni ata duke përmbledhur dhe kapërcyer shpejtë mbi temat tjera, për shkak të sasisë së vogël të diskutimeve dhe ngatërresave mbi këto çështje në atë kohë.
Ndoshta kanë përmendur gjëra të jurisprudencës në kursin e diskutimit të tyre për besim, dhe ajo ka qenë refuzim i kundërshtimeve nga njerëzit e risive në tema të tilla. Vepronin kështu, që të mund të dallohet Ehlu Sunneti nga njerëzit e risive, dhe që të dokumentohet mohimi i tyre - madje edhe nëse ishte për çështjet e jurisprudencës, parimisht të degëzuara nga një themel që posedonin vetëm njerëzit e risive.

Në këto letra, ne jemi munduar pikërisht për këtë, pra nuk jemi marrë me gjithçka që përmendet në këto libra për temat e besimit, më shumë jemi përqendruar në fusha të veçanta për të cilat kemi parë se janë përhapur shumë ngatërresa dhe përzierje rreth nesh në këto kohëra, apo për temat për të cilat kemi pasur frikë se mos po na i përshkruajnë neve – në qoftë se kjo nuk ka ndodhur tashmë - gjëra të cilat ne nuk i kemi thënë.

Lusim Allahun që ta pranojë mundin tonë dhe që veprat tona të jenë të sinqerta për Fytyrën e Tij të Ndritur, të na bëjë të paluhatshëm në akiden e grupit të shpëtuar- Ehlu Sunneh uel Xhema’ah dhe që të jemi në grupin fitimtar.

Ai është Mbrojtësi jonë, pa dyshim s’ka Mbrojtës dhe Rregullues të çështjeve më të mirë se Ai.

Vazhdon...