الرئيسية
Pubblicazioni
التسجيل
Nuk ka dhunë në fe
لاَ إِكْرَاهَ فِي الدّينِ قَد تّبَيّنَ الرّشْدُ مِنَ الْغَيّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَيْؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
Në fe nuk ka dhunë.është sqaruar e vërteta nga e kota. E kush nuk i beson të pavërtetat, e i beson All-llahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë, e cila nuk ka këputje. All-llahu është dëgjues i dijshëm. El-Bekare 256
Me të vertetë All-llahu xh.sh. na e ka sqaruar ne besimtarëve musliman dhe të gjithë njerëzimit në përgjithësi se : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë . Shprejha " إِكْرَاهَ " Ikrah donë të thotë ta detyrosh diken ta veproj një punë në të cilën punë personi i detyrurar nuk sheh ndonjë dobi në veprimin e asaj pune,dmth i detyruari nuk sheh dobi nëse e vepron atë punë .
Por ka disa punë të cilat i veprojmë apo i detyrojmë ti veprojnë personat që jan me ne për dobin e tyre,sikur që është detyrimi i fëmijëve dhe shtyerja e tyre që të lëxojnë dhe mësojnë ,kjo punë është për të miirën e fëmijëve ,po ashtu detyrimi nga ana jonë për fëmmijët që të i përdorin ilaqet kur janë të sëmur,këto punë dhe të tjera të këtij lloji nuk llogariten dhunë ,sepse këto punë të cilat po i detyrojmë i veprojmë jan për të mirën e tyre sepse askush nuk ëhstë i gëzuar që të mbetet i sëmur.
" إِكْرَاهَ "Ikrah – Dhunë, detyrim në këtë rast në ajetin kur’anor don të thotë ta detyrosh diken ta veproj një punë në të cilën punë ai person nuk sheh se ka dobi duke u bazuar në mëndjen dhe logjiken e shëndoshë,për këtë All-llahu xh.sh. thotë : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë , dhe kutimi i kësaj është se All-llahu nuk i ka detyruar krijesat e tij ( njerëzit ) në fe ,edhe pse ka qenë e mundur të e detyroi njeriun të cilin e ka lënë të zgjedhë ta veproj apo most a veproj,ashtu siq i ka detyru qiejt, tokën,shtazët , bimët dhe gjërat e ndurta dhe nuk do të mundëte askush të mos i nënshtrohej, në lidhje me këtë All-llahu xh.sh. në Kur’anin famëlartë thotë : " لو يشاء الله لهدى الناس جميعا " sikur të donte All-llahu, do t'i drejtonte në rrugë të drejtë të gjithë njerëzit " Errad 31
Por All-llahu xh.sh. dëshiron ta dijë se kush po i nënshtrohet me dashuri dhe me zgjdhjen e tijë të lirë dhe jo i detyruar,sepse i detyruari për një punë donë të thotë apo tregon përdorimin e forcës dhe nuk tregon deshuri për veprimin e bërë,ndërsa kush i nënshtrohet atij ndërsa ka mundësi të mos e bëjë kjo është argument për dashurin e tijë për atë veprim dhe thotë All-llahu xh.sh. : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë , që donë të thotë une nuk i kam detyruar me dhunë edhe pse po të doja do të besonin të gjithë kush është në tokë , e të dërguarit e All-llahut xh.sh a kan ardhur që ti detyrojnë njerëzit të besojnë ? Jo , të dërguarit kanë ardhur që të transmetojnë nga All-llahu xh.sh e jo ti detyrojnë njerëzit,sepse All-llahu xh.sh i ka lënjë njerëzit në zgjedhje sepse po ti detyronte ( nuk do tu lente vend për zgjedhje në bësim ) nuk do të dërgontë të dërguar dhe mu për këtë shkak All-llahu xh.sh thotë : " ولو شاء ربك لآمن من في الأرض كلهم جميعا أفأنت تكره الناس حتى يكونوا مؤمنين " Sikur të kishte dashur Zoti yt, do t'i besonin çka janë në tokë që të gjithë. A ti do t'i detyrosh njerëzit të bëhen besimtarë? Junus 99 .
Të dërguarit e kanë për obligim transmetimin nga All-llahu sepse All-llahu xh.sh nuk i ka detyruar në besim njërëzit,atëherë transmetuesi nuk është ai që i detyron sepse atëherë do të kishe gabime dhe prishje. Ndërsa ka dallim në mes : Detyrimit në besim ( që të shtyhesh besosh ) dhe detyrimit në zbatimin e asaj qka kërkon feja nga ti ( dersa ti je nga besimtarët ),këtu kemi keqkuptime në këtë aspekt .
Nëse i thua një muslimani pse nuk falesh ? ai të thotë : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë të argumneton më këtë ajet në mënyrë që të dominoj dhe të largoj ty ,ndërsa ne i themi ; Jo , sepse " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë ka të bëjë me besimin dhe qështjet e besimit ndërsa derisa ti ke besuar dh eke shpallur se ja besimtar i All-llahut xh.sh dhe je bërë me ne musliman duhet ta dishe se po qese ke lënë apo ke kaluar një rrëgull nga rregullat e islamit kërkohet nga ti ta kryesh atë rregull ,ta zbatosh atë rregull, ti je i lirë të besosh apo të mos besosh por nëse ke besuar dhe je i lidhur me besim atëherë ke përgjegjësi në zbatimin e asaj rregulle ka përgjegjësi në zbatimin e besimit ,nëse ti pin alkool ti je i lirë nëse je pabesimtar përshembull por nëse ti je musliman dhe konsumon alkool ! , Jo ,ti me këtë veprim ke thyer ke kaluar një kufij nga kufijt e vendosur nga Krijuesi dhe për këtë e meriton dënimin.
Sepse me qenëse ti me logjik të pastër dhe mendje të plotë ke besuar udhëzimeve të islamit duhet që ti zbatosh kërkesat e islamit,dhu mu për këtë shkak islami nuk e obligon njeriun derisa të jet i pjekur menërisht dhe të hyjë në moshen madhore ,në mënyrë që të mos thuhet se All-llahu xh.sh e ka obliguar me besim pra se të plotësohet mendërisht,por e ka lën të lir nga obligimet derisa të jet i pjekur mendërisht sepse kur të hyn në rrethin e obligimeve e kupton se qka kërkohet nga ai atëherë ai është i lirë të hyj në besim apo jo,por nëse hyn llogaritet për veprimet e tij.
Atëherë …. Të mos thotë askush " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë kur të dëgjoj ndonjë rregull fetar sepse kjo rregull ky ajet ka zbrit për qështjen bazore të besimit,nëse e pason këtë besim kërkohet nga ti që ti zbatosh kërkesat e atij besimi,ndërsa armiqët e islamit kan dëshiruar që përmes kësaj rregulle ta sulmojnë islamin duke thënë : Islami është përhapur me tehun e shpatës.
Ne u themi atyre : Ka dasht all-llahu xh.sh që islami të jet i dobët në fillimin e tij dhe ata që na kan paraprirë me islam të sprovohen me të gjitha llojet e sprovave dhe të dënohen me lloj lloj dënimi,të largohen nga shtëpit e tyre dhe pasurit e tyre dhe familjet e tyre duke mos pasur mundësi të ndërmarrin ndonjë veprim,atëherë koha e dobët në të cilën ka kaluar islami në fillim ishte e qëllimëshme.
Ne ju themi gjithashtu : Kush e ka shtyr dhe e ka detyruar përdoruesin e parë të shpates ta përdor atë ?! ,ndërsa muslimanët ishin të dobët dhe të mundur në qdo qështje madje nuk mund të mbronin as shpirtërat e vet , ju jeni duke rën në kundërshti kur thoni se islami është përhap me tehun e shpates,po ashtu flasin rreth Xhizjes duke refuzuar atë,ne u themi atyre : çfarë është ajo xhizja që e merr islami nga jo moslimanët si taksë për mbrojtjen e tyre ? ,muslimanët e kanë marrur xhizjen prej vendeve të cilat i ka shliruar islami,që kjo tregon se ka pasur njerëz të cilët kan mbetur në besimin e tyre në një vend që ka sunduar islami dhe me qenëse ka pasur njerëz që kan mbetur në besimin e tyre ky është argumenti më i mirë dhe më i qartë se islami nuk është përhapur me tehun e shpates dhe nuk ka ushtruar dhunë asnjëherë.
Fjala e All-llahut xh.sh : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë , është për të treguar se udhëzimi është i qartë dhe humbja është e qartë dhe me qenëse udhëzimi dhe humbja jan të qartë atëherë nuk ka vend për detyrim,sepse detyrimi ndodhë në kohën nuk gjërat nuk jan të qarta dhe detyrohen ti besojnë ato gjëra për të cilat nuk jan njerëzit të qetë sepse I kan të pa qarta dhe të komplikuara dhe mu për këtë All-llahu xh.sh thotë : " قَد تّبَيّنَ الرّشْدُ مِنَ الْغَيّ " është sqaruar e vërteta nga e kota , dhe me qenëse udhëzimi është i qartë dhe humbja është e qartë ska nevoj për detyrim,por All-llahu xh.sh ty o njeri të ofron argumente të qarta dhe ti o njeri me mendjen tënde të shëndosh mbetesh të zgjedhë,në mënyrë që të kuptosh se nese ke hyrë në fe ke obligime dhe ke llogaridhënje për ato obligime.
" لاَ إِكْرَاهَ فِي الدّينِ قَد تّبَيّنَ الرّشْدُ مِنَ الْغَيّ " Në fe nuk ka dhunë.është sqaruar e vërteta nga e kota , " الرّشْدُ " Errushdu – rruga e shpëtimit, rruga e drejtë,ndërsa "الْغَي " Elgajj - rruga e humbur,All-llahu xh.sh. e sqaronë shprehjen " الرّشْدُ "Errushdu në një ajet tjetër Kur’anor ku thotë : " سأصرف عن آياتي الذين يتكبرون في الأرض بغير الحق وإن يروا كل آية لا يؤمنوا بها وإن يروا سبيل الرشد لا يتخذوه سبيلا وإن يروا سبيل الغي يتخذوه سبيلا ذلك بأنهم كذبوا بآياتنا وكانوا عنها غافلين " Unë do t'i zbraps nga argumentet e Mia ata të cilët pa pasur drejtë bëjnë kryelarësi në tokë, të cilët edhe nëse shohin çdo argument nuk besojnë, dhe nëse shohin udhën e shpëtimit, nuk e marrim atë rrugë, nëse e shohin rrugën e gabuar atë e marrin rrugë. Këtë (këtë verbërim të tyre), ngase ata i konsideruan të rreme faktet Tona dhe ngase i lanë pas dore ato.
" Elaraf 146
Vërtetë All-llahu xh.sh na mëson se mendjemëdhenjët në tokë nuk do të mund ti shohin argumentet e All-llahut xh.sh. dhe as argumentet që tregojnë fuqin e tijë,edhe nëse e shohin rrugen e drejtë nuk do të mundin të ecin në te e nëse e shohin rrugën e humbur futen në te dhe e ndjekin me përpikmëri sepse ata i përgenjeshtrojnë argumentet e Al-llahut xh.sh dhe tregohen të pa vëmendëshëm për argumentet e All-llahut xh.sh.
" الْغَي " Elgajj – Rruga e humbur ,kur një përson ecë në shkretëtirë dhe gabon rrugën atij i thuhet “ Filani rrug humbur “ dmth e ka humbur drejtimin e duhur në ecje dhe për këtë shkak mund ti paraqiten rreziqe të ndryshme sikur takimi me egërsirat e shum rreziqe tjera,All-llahu xh.sh na e sqaron edhe në një ajet tjetër rrugën e drejtë Tarik Errushdi nga një kënd tjetër kun ë një ajet Kur’anor All-llahu xh.sh thotë :" وأنا لا ندري أشر أريد بمن في الأرض أم أراد بهم ربهم رشدا " Ne nuk e dimë se me këtë (përgaditje të qiellit) është për qëllim ndonjë e keqe për ata që janë në tokë, apo Zoti i tyre dëshiron që ata t'i udhëzojë. Elxhinn 10
Xhinët dhe disa nga njerëzit kan menduar se All-llahu xh.sh nuk do ta ringjall asken pas vdekjes dhe as nuk do të dërgoj pejgamber nga njerëzit që ti udhëzoi njerzimin,kanë kërkuar Xhinët nga All-llahu xh.sh që tiu jap mundësin të ngjiten ne qiejë dhe kanë gjetur qiejët të mbushur me rojtar mborjtës nga melaiket,xhinët nuk e dinë fshehtësin e kësaj ruajtje dhe a ka në këtë diqka të keqe për njeriun apo ka dashur All-llahu xh.sh me këtë të mira dhe udhëzim për njeriun,atëherë " الرّشْدُ " Errushdu në këtë ajet Kur’anor ka kuptimin qartësim I rrugës për në shpëtim që është e kundërta e shprehjes " الْغَي "Elgajj.
Pastaj thotë All-llahu xh.sh :” فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَيْؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ “ E kush nuk i beson të pavërtetat, e i beson All-llahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë , këtu shohim si All-llahu xh.sh së pari ka thënë kush nuk beson në Taguut pastaj ka thënë kush beson në All-llahun .xh.sh sepse qështja kërkon së pari pastrim e pastaj stolisje së dyti,domosdo njeriu duhet të pastrohet nga mosbesimi sepse është e pa mundur të besoi njeriu e në zemren e tijë të ketë mosbesim,ne para se ti hekurosim veshjet së pari i lajmë dhe i pastrojmë,pastrim pastaj zbukurim.
çka donë të thotë "الطّاغُوتِ " Et-taguut - kjo shprehje rrjedhë nga shprehja " طغي " Taga ,shprehja " الطّاغُوتِ " Et-taguut tregon armiqësi të madhe, " الطّاغُوتِ " Et-taguut përdoret për të treguar Djallin,përdoret për ata që i kan dhënë vetvetes prioritete që të gjykojnë me mosbesim dhe ti adresojnë ato gjykime në drejtimin kah dëshirojnë ata në përputhje me dëshirat e tyre dhe u japin kahje gjërave, ashtu siq dëshirojnë udhëheqësit e tyre të asaj kohe tek ata ,përdoret edhe pë ata të cilët bëjnë sehir apo magji,përdoret për qdo përson që ka kaluar qdo kufij në padrejtësi dhe dhunë.
" الطّاغُوتِ " ET-Taguut tregon atë se pas nënshtrimit ndaj tijë shëndrrohet në zullumqarë,nëse dikush të detyron për një gjë të vogël dhe i nënshtrohesh ky nënshtrim në syt ë tij shtohet dhe kalon në zullum për ty nga ana e tij,All-llahu xh.sh. thotë : "فاستخف قومه فأطاعوه إنهم كانوا قوما فاسقين ” Dhe ashtu ai e frikësoi popullin e vet, e ata e respektuan, por ata ishin vërtet popull i shkatërruar,( Ezuhruf 54) i shtonë urdhërat derisa të bëhet zullumqarë i padrejtë ,nuk ka dikush të ketë lehtësuar gjërat me armiqesi dhe zullum e dhunë,por qështja shkonë hap pas hapi sikur qdo rregull dictatorial që fillon me një detyrim e nëse njerëzit bëjnë durim e shton një rregull tjetër dhe kështu me radhë derisa të kalon në zullum dhe padrejtësi,për këtë shprehja " الطّاغُوتِ " Taguut përdorët për djallim e mallkuar sepse ai është bazë e kësaj dhe po ashtu përdoret pë rata të cilët flasin në emër të fesë për udhëheqësin e tyre (në përputhje me dëshirat e udhëheqësave të tyre të asaj kohe ) ,nëse shikojmë shprehjen " الطّاغُوتِ " Et-taguut në Kur’anin famëlartë e vërejmë se është përdorur në gjinin mashkullore në disa raste ndërsa në gjinin femërore është përdorur në një ajt të vetëm në Kur’anin famëlartë : " والذين اجتنبوا الطاغوت أن يعبدوها وأنابوا إلى الله لهم البشرى فبشر عباد " Ndërkaq, ata që u larguan prej adhurimit të idhujve dhe ju drejtuan All-llahut, ata kanë gëzim të madh, e ti përgëzoj robërit e Mi! ( Ezzumer 17)
Në këtë ajet kur’anor All-llahu xh.sh na tregon shumë qartë se ata të cilët kanë lënë qdo lloj padrejtësie e zullumi jan ata të cilët i drejtohen All-llahut xh.sh me ibadet të pastër dhe për ata ka përgëzime, ka të mira, " فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَيْؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ " shprehja " اسْتَمْسَكَ " Istemseke dallon nga shprehja " مسك " Meseke sepse Istemseke tregon për përpjekje të vazhdueshme për kapje dhe mbajtje të fortë , e ata të cilët praktikojnë fenë kanë nevoj qdo herë për shpenzim energjie të vazhdueshme dhe përpjekje për kapje dhe qëndrim në fe sepse djalli i mallkuar nuk të lëshon të lirë që kuptohet se nuk mjafton vetëm të kapesh por vazhdimish të përforcohesh në kapje,qdo herë që djalli të ben vesvese në një qështje ke obligim të kapesh edhe më shum për fenë,që argumenton për përpjekje të vazhdueshme në rëfuzimin e shejtanit të mallkuar.
" فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ " ai është kapur për lidhjen më të fortë " الْعُرْوَةِ " El-urveti donë të thotë kapëse një gjë të cilën e kapë sikur që thuhet Doreza e koves për të cilen e kapë koven,që në kohërat e vjetra ka qenë e ndërtuar nga një litarë i fortë,dhe "الْوُثْقَى " El-Vuthka – është një qështje në të cilën je i qetësuar pas kapjes së saj ( je i bindur plotësisht në atë qështje ) ,sikur me shprehjen " فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ " bënë një krahasim në mes kapjes së kapëses së koves dhe kapjes për litarin e All-llahut xh.sh kapjes për fenë e All-llahut xh.sh sepse njeriu e përdor atë për ujë dhe në ujë është jeta trupore dhe në fe është jeta shpirtërore dhe morale.
Dhe me qenëse " الْعُرْوَةِ الْوُثْقَى " lidhja më e fortë El-Urveti el vuthka është feja dhe besimi në All-llahun xh.sh,dhe me qenëse feja është litarë i All-llahut xh.sh atëherë kapu fuqishëm dhe shum sigurtë dhe mos të ketë asnjë lloj qarje apo luhatje në atë kapje.
Duhet ditur se ka dy shprehje me kuptim po thuajse të njejët në dukje të parë që tregojnë qarje ndarje largim siq është shprehja e përdorur në këtë ajet " انفِصَامَ "“ El-infisam” ndërsa ekziston edhe shprehja " الانقصام " El-inkisam që në dukje kan të njejtin kuptim,por shprehja " انفِصَامَ " El-infisam – donë të thotë pengim i lidhjes së brendëshme ( qarje e brendshme) mu sikur dora e njeriu kur thyhet ashti në brendësi ndërsa ajo vazhdon të jetë e kapur edhe pse ashti është thyer,ndërsa shprehja " الانقصام " El-Inkisam – donë të thotë : të largohet qdo pjesë larg nga tjetra ,ndërsa All-llahu xh.sh në ajetin Kur’anor thotë : " لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ " " e cila nuk ka këputje. All-llahu është dëgjues i dijshëm “ sikur tregon se qështja e zullumit dhe e padrejtësis do të jët gjithmonë dhe e vazhdueshme por ti o njeri ti o zullumqar o ti që bën padrejtësi mos harro sepse " وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ " " All-llahu është dëgjues i dijshëm " .
Marrë nga libri : الاسلامية في القران الكريم الاداب
me autor : شيخ محمد متولي الشعراوي
لاَ إِكْرَاهَ فِي الدّينِ قَد تّبَيّنَ الرّشْدُ مِنَ الْغَيّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَيْؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
Në fe nuk ka dhunë.është sqaruar e vërteta nga e kota. E kush nuk i beson të pavërtetat, e i beson All-llahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë, e cila nuk ka këputje. All-llahu është dëgjues i dijshëm. El-Bekare 256
Me të vertetë All-llahu xh.sh. na e ka sqaruar ne besimtarëve musliman dhe të gjithë njerëzimit në përgjithësi se : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë . Shprejha " إِكْرَاهَ " Ikrah donë të thotë ta detyrosh diken ta veproj një punë në të cilën punë personi i detyrurar nuk sheh ndonjë dobi në veprimin e asaj pune,dmth i detyruari nuk sheh dobi nëse e vepron atë punë .
Por ka disa punë të cilat i veprojmë apo i detyrojmë ti veprojnë personat që jan me ne për dobin e tyre,sikur që është detyrimi i fëmijëve dhe shtyerja e tyre që të lëxojnë dhe mësojnë ,kjo punë është për të miirën e fëmijëve ,po ashtu detyrimi nga ana jonë për fëmmijët që të i përdorin ilaqet kur janë të sëmur,këto punë dhe të tjera të këtij lloji nuk llogariten dhunë ,sepse këto punë të cilat po i detyrojmë i veprojmë jan për të mirën e tyre sepse askush nuk ëhstë i gëzuar që të mbetet i sëmur.
" إِكْرَاهَ "Ikrah – Dhunë, detyrim në këtë rast në ajetin kur’anor don të thotë ta detyrosh diken ta veproj një punë në të cilën punë ai person nuk sheh se ka dobi duke u bazuar në mëndjen dhe logjiken e shëndoshë,për këtë All-llahu xh.sh. thotë : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë , dhe kutimi i kësaj është se All-llahu nuk i ka detyruar krijesat e tij ( njerëzit ) në fe ,edhe pse ka qenë e mundur të e detyroi njeriun të cilin e ka lënë të zgjedhë ta veproj apo most a veproj,ashtu siq i ka detyru qiejt, tokën,shtazët , bimët dhe gjërat e ndurta dhe nuk do të mundëte askush të mos i nënshtrohej, në lidhje me këtë All-llahu xh.sh. në Kur’anin famëlartë thotë : " لو يشاء الله لهدى الناس جميعا " sikur të donte All-llahu, do t'i drejtonte në rrugë të drejtë të gjithë njerëzit " Errad 31
Por All-llahu xh.sh. dëshiron ta dijë se kush po i nënshtrohet me dashuri dhe me zgjdhjen e tijë të lirë dhe jo i detyruar,sepse i detyruari për një punë donë të thotë apo tregon përdorimin e forcës dhe nuk tregon deshuri për veprimin e bërë,ndërsa kush i nënshtrohet atij ndërsa ka mundësi të mos e bëjë kjo është argument për dashurin e tijë për atë veprim dhe thotë All-llahu xh.sh. : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë , që donë të thotë une nuk i kam detyruar me dhunë edhe pse po të doja do të besonin të gjithë kush është në tokë , e të dërguarit e All-llahut xh.sh a kan ardhur që ti detyrojnë njerëzit të besojnë ? Jo , të dërguarit kanë ardhur që të transmetojnë nga All-llahu xh.sh e jo ti detyrojnë njerëzit,sepse All-llahu xh.sh i ka lënjë njerëzit në zgjedhje sepse po ti detyronte ( nuk do tu lente vend për zgjedhje në bësim ) nuk do të dërgontë të dërguar dhe mu për këtë shkak All-llahu xh.sh thotë : " ولو شاء ربك لآمن من في الأرض كلهم جميعا أفأنت تكره الناس حتى يكونوا مؤمنين " Sikur të kishte dashur Zoti yt, do t'i besonin çka janë në tokë që të gjithë. A ti do t'i detyrosh njerëzit të bëhen besimtarë? Junus 99 .
Të dërguarit e kanë për obligim transmetimin nga All-llahu sepse All-llahu xh.sh nuk i ka detyruar në besim njërëzit,atëherë transmetuesi nuk është ai që i detyron sepse atëherë do të kishe gabime dhe prishje. Ndërsa ka dallim në mes : Detyrimit në besim ( që të shtyhesh besosh ) dhe detyrimit në zbatimin e asaj qka kërkon feja nga ti ( dersa ti je nga besimtarët ),këtu kemi keqkuptime në këtë aspekt .
Nëse i thua një muslimani pse nuk falesh ? ai të thotë : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë të argumneton më këtë ajet në mënyrë që të dominoj dhe të largoj ty ,ndërsa ne i themi ; Jo , sepse " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë ka të bëjë me besimin dhe qështjet e besimit ndërsa derisa ti ke besuar dh eke shpallur se ja besimtar i All-llahut xh.sh dhe je bërë me ne musliman duhet ta dishe se po qese ke lënë apo ke kaluar një rrëgull nga rregullat e islamit kërkohet nga ti ta kryesh atë rregull ,ta zbatosh atë rregull, ti je i lirë të besosh apo të mos besosh por nëse ke besuar dhe je i lidhur me besim atëherë ke përgjegjësi në zbatimin e asaj rregulle ka përgjegjësi në zbatimin e besimit ,nëse ti pin alkool ti je i lirë nëse je pabesimtar përshembull por nëse ti je musliman dhe konsumon alkool ! , Jo ,ti me këtë veprim ke thyer ke kaluar një kufij nga kufijt e vendosur nga Krijuesi dhe për këtë e meriton dënimin.
Sepse me qenëse ti me logjik të pastër dhe mendje të plotë ke besuar udhëzimeve të islamit duhet që ti zbatosh kërkesat e islamit,dhu mu për këtë shkak islami nuk e obligon njeriun derisa të jet i pjekur menërisht dhe të hyjë në moshen madhore ,në mënyrë që të mos thuhet se All-llahu xh.sh e ka obliguar me besim pra se të plotësohet mendërisht,por e ka lën të lir nga obligimet derisa të jet i pjekur mendërisht sepse kur të hyn në rrethin e obligimeve e kupton se qka kërkohet nga ai atëherë ai është i lirë të hyj në besim apo jo,por nëse hyn llogaritet për veprimet e tij.
Atëherë …. Të mos thotë askush " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë kur të dëgjoj ndonjë rregull fetar sepse kjo rregull ky ajet ka zbrit për qështjen bazore të besimit,nëse e pason këtë besim kërkohet nga ti që ti zbatosh kërkesat e atij besimi,ndërsa armiqët e islamit kan dëshiruar që përmes kësaj rregulle ta sulmojnë islamin duke thënë : Islami është përhapur me tehun e shpatës.
Ne u themi atyre : Ka dasht all-llahu xh.sh që islami të jet i dobët në fillimin e tij dhe ata që na kan paraprirë me islam të sprovohen me të gjitha llojet e sprovave dhe të dënohen me lloj lloj dënimi,të largohen nga shtëpit e tyre dhe pasurit e tyre dhe familjet e tyre duke mos pasur mundësi të ndërmarrin ndonjë veprim,atëherë koha e dobët në të cilën ka kaluar islami në fillim ishte e qëllimëshme.
Ne ju themi gjithashtu : Kush e ka shtyr dhe e ka detyruar përdoruesin e parë të shpates ta përdor atë ?! ,ndërsa muslimanët ishin të dobët dhe të mundur në qdo qështje madje nuk mund të mbronin as shpirtërat e vet , ju jeni duke rën në kundërshti kur thoni se islami është përhap me tehun e shpates,po ashtu flasin rreth Xhizjes duke refuzuar atë,ne u themi atyre : çfarë është ajo xhizja që e merr islami nga jo moslimanët si taksë për mbrojtjen e tyre ? ,muslimanët e kanë marrur xhizjen prej vendeve të cilat i ka shliruar islami,që kjo tregon se ka pasur njerëz të cilët kan mbetur në besimin e tyre në një vend që ka sunduar islami dhe me qenëse ka pasur njerëz që kan mbetur në besimin e tyre ky është argumenti më i mirë dhe më i qartë se islami nuk është përhapur me tehun e shpates dhe nuk ka ushtruar dhunë asnjëherë.
Fjala e All-llahut xh.sh : " لا إكراه في الدين " Në fe nuk ka dhunë , është për të treguar se udhëzimi është i qartë dhe humbja është e qartë dhe me qenëse udhëzimi dhe humbja jan të qartë atëherë nuk ka vend për detyrim,sepse detyrimi ndodhë në kohën nuk gjërat nuk jan të qarta dhe detyrohen ti besojnë ato gjëra për të cilat nuk jan njerëzit të qetë sepse I kan të pa qarta dhe të komplikuara dhe mu për këtë All-llahu xh.sh thotë : " قَد تّبَيّنَ الرّشْدُ مِنَ الْغَيّ " është sqaruar e vërteta nga e kota , dhe me qenëse udhëzimi është i qartë dhe humbja është e qartë ska nevoj për detyrim,por All-llahu xh.sh ty o njeri të ofron argumente të qarta dhe ti o njeri me mendjen tënde të shëndosh mbetesh të zgjedhë,në mënyrë që të kuptosh se nese ke hyrë në fe ke obligime dhe ke llogaridhënje për ato obligime.
" لاَ إِكْرَاهَ فِي الدّينِ قَد تّبَيّنَ الرّشْدُ مِنَ الْغَيّ " Në fe nuk ka dhunë.është sqaruar e vërteta nga e kota , " الرّشْدُ " Errushdu – rruga e shpëtimit, rruga e drejtë,ndërsa "الْغَي " Elgajj - rruga e humbur,All-llahu xh.sh. e sqaronë shprehjen " الرّشْدُ "Errushdu në një ajet tjetër Kur’anor ku thotë : " سأصرف عن آياتي الذين يتكبرون في الأرض بغير الحق وإن يروا كل آية لا يؤمنوا بها وإن يروا سبيل الرشد لا يتخذوه سبيلا وإن يروا سبيل الغي يتخذوه سبيلا ذلك بأنهم كذبوا بآياتنا وكانوا عنها غافلين " Unë do t'i zbraps nga argumentet e Mia ata të cilët pa pasur drejtë bëjnë kryelarësi në tokë, të cilët edhe nëse shohin çdo argument nuk besojnë, dhe nëse shohin udhën e shpëtimit, nuk e marrim atë rrugë, nëse e shohin rrugën e gabuar atë e marrin rrugë. Këtë (këtë verbërim të tyre), ngase ata i konsideruan të rreme faktet Tona dhe ngase i lanë pas dore ato.
" Elaraf 146
Vërtetë All-llahu xh.sh na mëson se mendjemëdhenjët në tokë nuk do të mund ti shohin argumentet e All-llahut xh.sh. dhe as argumentet që tregojnë fuqin e tijë,edhe nëse e shohin rrugen e drejtë nuk do të mundin të ecin në te e nëse e shohin rrugën e humbur futen në te dhe e ndjekin me përpikmëri sepse ata i përgenjeshtrojnë argumentet e Al-llahut xh.sh dhe tregohen të pa vëmendëshëm për argumentet e All-llahut xh.sh.
" الْغَي " Elgajj – Rruga e humbur ,kur një përson ecë në shkretëtirë dhe gabon rrugën atij i thuhet “ Filani rrug humbur “ dmth e ka humbur drejtimin e duhur në ecje dhe për këtë shkak mund ti paraqiten rreziqe të ndryshme sikur takimi me egërsirat e shum rreziqe tjera,All-llahu xh.sh na e sqaron edhe në një ajet tjetër rrugën e drejtë Tarik Errushdi nga një kënd tjetër kun ë një ajet Kur’anor All-llahu xh.sh thotë :" وأنا لا ندري أشر أريد بمن في الأرض أم أراد بهم ربهم رشدا " Ne nuk e dimë se me këtë (përgaditje të qiellit) është për qëllim ndonjë e keqe për ata që janë në tokë, apo Zoti i tyre dëshiron që ata t'i udhëzojë. Elxhinn 10
Xhinët dhe disa nga njerëzit kan menduar se All-llahu xh.sh nuk do ta ringjall asken pas vdekjes dhe as nuk do të dërgoj pejgamber nga njerëzit që ti udhëzoi njerzimin,kanë kërkuar Xhinët nga All-llahu xh.sh që tiu jap mundësin të ngjiten ne qiejë dhe kanë gjetur qiejët të mbushur me rojtar mborjtës nga melaiket,xhinët nuk e dinë fshehtësin e kësaj ruajtje dhe a ka në këtë diqka të keqe për njeriun apo ka dashur All-llahu xh.sh me këtë të mira dhe udhëzim për njeriun,atëherë " الرّشْدُ " Errushdu në këtë ajet Kur’anor ka kuptimin qartësim I rrugës për në shpëtim që është e kundërta e shprehjes " الْغَي "Elgajj.
Pastaj thotë All-llahu xh.sh :” فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَيْؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ “ E kush nuk i beson të pavërtetat, e i beson All-llahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë , këtu shohim si All-llahu xh.sh së pari ka thënë kush nuk beson në Taguut pastaj ka thënë kush beson në All-llahun .xh.sh sepse qështja kërkon së pari pastrim e pastaj stolisje së dyti,domosdo njeriu duhet të pastrohet nga mosbesimi sepse është e pa mundur të besoi njeriu e në zemren e tijë të ketë mosbesim,ne para se ti hekurosim veshjet së pari i lajmë dhe i pastrojmë,pastrim pastaj zbukurim.
çka donë të thotë "الطّاغُوتِ " Et-taguut - kjo shprehje rrjedhë nga shprehja " طغي " Taga ,shprehja " الطّاغُوتِ " Et-taguut tregon armiqësi të madhe, " الطّاغُوتِ " Et-taguut përdoret për të treguar Djallin,përdoret për ata që i kan dhënë vetvetes prioritete që të gjykojnë me mosbesim dhe ti adresojnë ato gjykime në drejtimin kah dëshirojnë ata në përputhje me dëshirat e tyre dhe u japin kahje gjërave, ashtu siq dëshirojnë udhëheqësit e tyre të asaj kohe tek ata ,përdoret edhe pë ata të cilët bëjnë sehir apo magji,përdoret për qdo përson që ka kaluar qdo kufij në padrejtësi dhe dhunë.
" الطّاغُوتِ " ET-Taguut tregon atë se pas nënshtrimit ndaj tijë shëndrrohet në zullumqarë,nëse dikush të detyron për një gjë të vogël dhe i nënshtrohesh ky nënshtrim në syt ë tij shtohet dhe kalon në zullum për ty nga ana e tij,All-llahu xh.sh. thotë : "فاستخف قومه فأطاعوه إنهم كانوا قوما فاسقين ” Dhe ashtu ai e frikësoi popullin e vet, e ata e respektuan, por ata ishin vërtet popull i shkatërruar,( Ezuhruf 54) i shtonë urdhërat derisa të bëhet zullumqarë i padrejtë ,nuk ka dikush të ketë lehtësuar gjërat me armiqesi dhe zullum e dhunë,por qështja shkonë hap pas hapi sikur qdo rregull dictatorial që fillon me një detyrim e nëse njerëzit bëjnë durim e shton një rregull tjetër dhe kështu me radhë derisa të kalon në zullum dhe padrejtësi,për këtë shprehja " الطّاغُوتِ " Taguut përdorët për djallim e mallkuar sepse ai është bazë e kësaj dhe po ashtu përdoret pë rata të cilët flasin në emër të fesë për udhëheqësin e tyre (në përputhje me dëshirat e udhëheqësave të tyre të asaj kohe ) ,nëse shikojmë shprehjen " الطّاغُوتِ " Et-taguut në Kur’anin famëlartë e vërejmë se është përdorur në gjinin mashkullore në disa raste ndërsa në gjinin femërore është përdorur në një ajt të vetëm në Kur’anin famëlartë : " والذين اجتنبوا الطاغوت أن يعبدوها وأنابوا إلى الله لهم البشرى فبشر عباد " Ndërkaq, ata që u larguan prej adhurimit të idhujve dhe ju drejtuan All-llahut, ata kanë gëzim të madh, e ti përgëzoj robërit e Mi! ( Ezzumer 17)
Në këtë ajet kur’anor All-llahu xh.sh na tregon shumë qartë se ata të cilët kanë lënë qdo lloj padrejtësie e zullumi jan ata të cilët i drejtohen All-llahut xh.sh me ibadet të pastër dhe për ata ka përgëzime, ka të mira, " فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَيْؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ " shprehja " اسْتَمْسَكَ " Istemseke dallon nga shprehja " مسك " Meseke sepse Istemseke tregon për përpjekje të vazhdueshme për kapje dhe mbajtje të fortë , e ata të cilët praktikojnë fenë kanë nevoj qdo herë për shpenzim energjie të vazhdueshme dhe përpjekje për kapje dhe qëndrim në fe sepse djalli i mallkuar nuk të lëshon të lirë që kuptohet se nuk mjafton vetëm të kapesh por vazhdimish të përforcohesh në kapje,qdo herë që djalli të ben vesvese në një qështje ke obligim të kapesh edhe më shum për fenë,që argumenton për përpjekje të vazhdueshme në rëfuzimin e shejtanit të mallkuar.
" فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ " ai është kapur për lidhjen më të fortë " الْعُرْوَةِ " El-urveti donë të thotë kapëse një gjë të cilën e kapë sikur që thuhet Doreza e koves për të cilen e kapë koven,që në kohërat e vjetra ka qenë e ndërtuar nga një litarë i fortë,dhe "الْوُثْقَى " El-Vuthka – është një qështje në të cilën je i qetësuar pas kapjes së saj ( je i bindur plotësisht në atë qështje ) ,sikur me shprehjen " فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ " bënë një krahasim në mes kapjes së kapëses së koves dhe kapjes për litarin e All-llahut xh.sh kapjes për fenë e All-llahut xh.sh sepse njeriu e përdor atë për ujë dhe në ujë është jeta trupore dhe në fe është jeta shpirtërore dhe morale.
Dhe me qenëse " الْعُرْوَةِ الْوُثْقَى " lidhja më e fortë El-Urveti el vuthka është feja dhe besimi në All-llahun xh.sh,dhe me qenëse feja është litarë i All-llahut xh.sh atëherë kapu fuqishëm dhe shum sigurtë dhe mos të ketë asnjë lloj qarje apo luhatje në atë kapje.
Duhet ditur se ka dy shprehje me kuptim po thuajse të njejët në dukje të parë që tregojnë qarje ndarje largim siq është shprehja e përdorur në këtë ajet " انفِصَامَ "“ El-infisam” ndërsa ekziston edhe shprehja " الانقصام " El-inkisam që në dukje kan të njejtin kuptim,por shprehja " انفِصَامَ " El-infisam – donë të thotë pengim i lidhjes së brendëshme ( qarje e brendshme) mu sikur dora e njeriu kur thyhet ashti në brendësi ndërsa ajo vazhdon të jetë e kapur edhe pse ashti është thyer,ndërsa shprehja " الانقصام " El-Inkisam – donë të thotë : të largohet qdo pjesë larg nga tjetra ,ndërsa All-llahu xh.sh në ajetin Kur’anor thotë : " لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ " " e cila nuk ka këputje. All-llahu është dëgjues i dijshëm “ sikur tregon se qështja e zullumit dhe e padrejtësis do të jët gjithmonë dhe e vazhdueshme por ti o njeri ti o zullumqar o ti që bën padrejtësi mos harro sepse " وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ " " All-llahu është dëgjues i dijshëm " .
Marrë nga libri : الاسلامية في القران الكريم الاداب
me autor : شيخ محمد متولي الشعراوي
